W histori\u0119 rakiet od samego pocz\u0105tku wpisany by\u0142 tragiczny paradoks. Z jednej strony symbolizowa\u0142y post\u0119p technologiczny i odwieczne marzenie cz\u0142owieka o dosi\u0119gni\u0119ciu kosmosu, z drugiej wykorzystywane jako bro\u0144 – przynosi\u0142y \u015bmier\u0107. Takie te\u017c by\u0142o \u017cycie Wernera von Brauna – zawieszone pomi\u0119dzy programem Apollo a V-2 – „cudown\u0105 broni\u0105” Hitlera. Jednym z najwi\u0119kszych osi\u0105gni\u0119\u0107 ludzko\u015bci, a zbrodni\u0105. Von Braun sam do ko\u0144ca twierdzi\u0142, \u017ce wszystko co robi\u0142, mia\u0142o go przybli\u017ca\u0107 do gwiazd. Pytanie, czy mo\u017cna zmierza\u0107 do nich po trupach?<\/strong><\/p>\n „Ludzie w XVI i XVII wieku s\u0105dzili, \u017ce aby posi\u0105\u015b\u0107 kontrol\u0119 nad \u015bwiatem, trzeba kontrolowa\u0107 morza i oceany. Tak i my dzisiaj, aby kontrolowa\u0107 Ziemi\u0119, musimy mie\u0107 w\u0142adanie nad przestrzeni\u0105 kosmiczn\u0105, kt\u00f3ra j\u0105 otacza” – m\u00f3wi\u0142 Wernher von Braun pod koniec lat 50. do ameryka\u0144skich polityk\u00f3w, przekonuj\u0105c ich do rozpocz\u0119cia misji za\u0142ogowej na Ksi\u0119\u017cyc. Jeszcze kilkana\u015bcie lat wcze\u015bniej jako Sturmbannf\u00fchrer SS obserwowa\u0142, jak to samo d\u0105\u017cenie przyczynia si\u0119 do konstrukcji rakiet, kt\u00f3re zamiast podbija\u0107 kosmos, mia\u0142y zapewni\u0107 istnienie Tysi\u0105cletniej Rzeszy. Jak wiod\u0142a droga \u017cycia cz\u0142owieka, kt\u00f3rego geniusz zaprowadzi\u0142 do takich skrajno\u015bci?<\/p>\n Spogl\u0105daj\u0105c w gwiazdy<\/b><\/p>\n Wernher Magnus Maximilian baron von Braun urodzi\u0142 si\u0119 23 marca 1912 r. w niewielkiej miejscowo\u015bci Wirsitz w prowincji pruskiej. Jego ojciec, baron Magnus von Braun, by\u0142 nie tylko arystokrat\u0105 i cz\u0142owiekiem interesu, ale r\u00f3wnie\u017c ministrem rolnictwa w Republice Weimarskiej. W 1920, kiedy na mocy traktatu wersalskiego Wirsitz przeszed\u0142 w r\u0119ce polskie i zosta\u0142 przemianowany na Wyrzysk, rodzina von Braun\u00f3w podj\u0119\u0142a decyzj\u0119 o przeprowadzce do Berlina. Co ciekawe, m\u0142ody Wernher nie by\u0142 matematycznym or\u0142em na pocz\u0105tku swojej nauki. Prze\u0142om nast\u0105pi\u0142 w wieku 13 lat po lekturze ksi\u0105\u017cki „Rakieta w przestrzeni mi\u0119dzyplanetarnej” pioniera astronautyki Hermanna Obertha. „W roku 1925 od matki dosta\u0142em w prezencie ma\u0142y teleskop. Od tego czasu sp\u0119dza\u0142em z nim d\u0142ugie godziny, wpatruj\u0105c si\u0119 wieczorami w Ksi\u0119\u017cyc i gwiazdy” – tak po latach opisa\u0142 jedno z kluczowych do\u015bwiadcze\u0144, kt\u00f3re obok lektury wspominanej pracy sprawi\u0142y, \u017ce ca\u0142e swoje \u017cycie marzy\u0142 o jednym – dosi\u0119gni\u0119ciu gwiazd. Od tej pory w szkole wybiera\u0142 tylko te przedmioty, kt\u00f3re mog\u0142y go przybli\u017cy\u0107 do realizacji swojego celu.<\/p>\n Wernher von Braun w Peenem\u00fcnde, marzec 1941 r. fot. Bundesarchiv\/Wikimedia Commons<\/em><\/p>\n<\/div>\n Z czasem wiedz\u0105 o fizyce prze\u015bcign\u0105\u0142 nawet swoich nauczycieli, kt\u00f3rzy w zast\u0119pstwie pozwalali mu prowadzi\u0107 lekcje. We wrze\u015bniu 1929 17-letni von Braun wst\u0105pi\u0142 do Niemieckiego Stowarzyszenia Rakietowego (Verein f\u00fcr Raumschiffahrt), w kt\u00f3rym zapale\u0144cy podobni do niego konstruowali pierwsze rakiety. To w\u0142a\u015bnie tam pod okiem swojego mentora Hermanna Obertha, kt\u00f3rego pozna\u0142 w Berlinie, prowadzi\u0142 prace nad silnikami nap\u0119dzanymi paliwem p\u0142ynnym. W latach 30. niemiecki rz\u0105d zacz\u0105\u0142 wykazywa\u0107 du\u017ce zainteresowanie militarnym rozwojem technologii rakietowej, dlatego widz\u0105c post\u0119py m\u0142odego naukowca, zaproponowano mu wsp\u00f3\u0142prac\u0119. W tym czasie w 1931 r. Wernher zyska\u0142 tytu\u0142 magistra za prac\u0119 z in\u017cynierii aeronautycznej, a dwa lata p\u00f3\u017aniej obroni\u0142 doktorat na Uniwersytecie Berli\u0144skim. Jego dysertacja zatytu\u0142owana „Projekt oraz teoretyczne i eksperymentalne podej\u015bcie do problemu konstrukcji rakiet nap\u0119dzanych paliwem ciek\u0142ym” okaza\u0142a si\u0119 na tyle wa\u017cna dla przysz\u0142o\u015bci niemieckich si\u0142 zbrojnych, \u017ce postanowiono zakamuflowa\u0107 jej oryginalny tytu\u0142 i przemianowa\u0107 na enigmatyczne „O pr\u00f3bach spalania”. Von Braun mia\u0142 wtedy 22 lata, uczy\u0142 si\u0119 pilota\u017cu i by\u0142 na prostej drodze do Peenem\u00fcnde – tajnego o\u015brodka bada\u0144 nad rakietami ulokowanego nad Morzem Ba\u0142tyckim.<\/p>\n Peenem\u00fcnde – marzenia maj\u0105 swoj\u0105 cen\u0119<\/b><\/p>\n Od tego momentu jego kariera w III Rzeszy przebiega\u0142a b\u0142yskawicznie. W 1936 nadal m\u0142ody nawet jak na \u00f3wczesne czasy Wernher wst\u0119puje do Luftwaffe i zostaje dyrektorem technicznym Peenem\u00fcnde. Na pocz\u0105tku swojej pracy zajmuje si\u0119 badaniami nad silnikami odrzutowymi instalowanymi w samolotach. Dosy\u0107 szybko, po wybuchu wojny, okaza\u0142o si\u0119 jednak, \u017ce straci\u0142y one priorytet na rzecz rakiet balistycznych A-4, kt\u00f3re do historii przesz\u0142y jako V-2 – „cudowna bro\u0144” Hitlera. Co ciekawe, jak przyzna\u0142 sam von Braun ju\u017c po wojnie, podczas konstrukcji swojej rakiety wiele pomys\u0142\u00f3w zaczerpn\u0105\u0142 od ameryka\u0144skiego in\u017cyniera i fizyka Roberta Goddarda.<\/p>\n Nie zmienia to jednak faktu, \u017ce w\u0142a\u015bciwie pod ka\u017cdym wzgl\u0119dem prze\u015bciga\u0142 on pionier\u00f3w, kt\u00f3rymi si\u0119 inspirowa\u0142. Pierwszym krokiem milowym jego pogoni za gwiazdami by\u0142 dzie\u0144 3 pa\u017adziernika 1942 r., kiedy eksperymentalna rakieta A-4 zosta\u0142a pierwszym skonstruowanym przez cz\u0142owieka obiektem, kt\u00f3ry opu\u015bci\u0142 atmosfer\u0119 ziemsk\u0105 wznosz\u0105c si\u0119 na pu\u0142ap 80 km. Od tego momentu by\u0142 ju\u017c tylko krok do wykorzystania rakiet w celach militarnych.<\/p>\n V-2 mierzy\u0142a 14 metr\u00f3w, jej masa startowa wynosi\u0142a prawie 13 ton, a w 80 sekund by\u0142a w stanie rozp\u0119dzi\u0107 si\u0119 do pr\u0119dko\u015bci ponadd\u017awi\u0119kowej. Maksymalny zasi\u0119g 380 km oraz ud\u017awig 975 kg sprawi\u0142, \u017ce z ogromnym entuzjazmem na ca\u0142y projekt zacz\u0105\u0142 spogl\u0105da\u0107 Adolf Hitler. Mia\u0142 on nadziej\u0119, \u017ce rakiety typu V b\u0119d\u0105 sia\u0142y terror najpierw w brytyjskich, a p\u00f3\u017aniej ameryka\u0144skich miastach jako odwet za alianckie bombardowania. St\u0105d nazwa Vergeltungswaffe, czyli „bro\u0144 odwetowa”. Jej pierwszy start odby\u0142 si\u0119 7 wrze\u015bnia 1944 r., a pociski spad\u0142y na Londyn i Pary\u017c. Do 27 marca 1945, kiedy ostatnia rakieta opu\u015bci\u0142a pozycj\u0119 startow\u0105 w Peenem\u00fcnde, ponad 3 tys. V-2 trafi\u0142o w cele w pi\u0119ciu krajach (kilkaset eksplodowa\u0142o w powietrzu). Przez ponad siedem miesi\u0119cy ponad 1660 rakiet uderzy\u0142o w Belgi\u0119 a 1400 w Angli\u0119. W samym tylko Londynie ponad 2700 os\u00f3b, g\u0142\u00f3wnie cywil\u00f3w, zgin\u0119\u0142o w wyniku atak\u00f3w rakietowych. Je\u015bli doda\u0107 do tego ofiary na kontynencie, oka\u017ce si\u0119, \u017ce konstrukcja Wernhera von Brauna poch\u0142on\u0119\u0142a niemal 10 tys. ofiar. Nie by\u0142y to jednak wszystkie mroczne strony niemieckiego programu rakietowego. Dodatkowe tysi\u0105ce istnie\u0144 ludzkich kosztowa\u0142a mordercza praca wi\u0119\u017ani\u00f3w z podziemnej fabryki obozu koncentracyjnego Mittelbau-Dora.<\/p>\n Talent nie ma narodowo\u015bci<\/b><\/p>\n Paradoksalnie, cho\u0107 von Braun by\u0142 osi\u0105 nap\u0119dow\u0105 programu pocisk\u00f3w rakietowych III Rzeszy, zosta\u0142 aresztowany przez Gestapo za sianie defetyzmu. W marcu 1944 r. na suto zakrapianym przyj\u0119ciu powiedzia\u0142 przed zgromadzonymi, \u017ce od samego pocz\u0105tku mia\u0142 nadzieje, \u017ce produkowane przez niego konstrukcje b\u0119d\u0105 jedynie wynosi\u0142y ludzi w kosmos, a wojna dla Niemiec sko\u0144czy si\u0119 tragedi\u0105. Po dw\u00f3ch tygodniach w wi\u0119zieniu zosta\u0142 zwolniony na oficjalne polecenie Hitlera. By\u0142 zbyt wa\u017cny, aby mo\u017cna by\u0142o marnowa\u0107 jego cenny talent, a III Rzesza nie mia\u0142a czasu do zmarnowania.<\/p>\n <\/p>\n Wernher von Braun (z r\u0119k\u0105 w gipsie) wraz z innymi niemieckimi naukowcami poddaje si\u0119 ameryka\u0144skim \u017co\u0142nierzom. 3 maja 1945 r. fot. Wikimedia Commons<\/em><\/p>\n Nawet jednak sukces militarny V-2 nie by\u0142 w stanie odwr\u00f3ci\u0107 nieuchronnego ko\u0144ca nazizmu, do kt\u00f3rego Wernher starannie si\u0119 przygotowywa\u0142. Dokumenty konstrukcyjne, kt\u00f3re rozkazano mu zniszczy\u0107, ukry\u0142 w g\u00f3rach Harzu, a przera\u017cony opowie\u015bciami o \u017co\u0142nierzach radzieckich, postanowi\u0142 poprowadzi\u0107 swoich podw\u0142adnych do kapitulacji przed wojskami ameryka\u0144skimi, jeszcze przed z\u0142o\u017ceniem broni przez III Rzesz\u0119. SS, do kt\u00f3rego sam nale\u017ca\u0142, wys\u0142a\u0142o za grup\u0105 uciekinier\u00f3w patrol z rozkazem zabicia ich i zniszczenia wszelkich dokument\u00f3w, von Braun zdo\u0142a\u0142 jednak dotrze\u0107 2 maja do oddzia\u0142\u00f3w patrolowych US Army i tam oficjalnie odda\u0107 si\u0119 w ich r\u0119ce.<\/p>\n Wiedzia\u0142, \u017ce umiej\u0119tno\u015bci, kt\u00f3re posiada to jego przepustka do wolno\u015bci. Nie myli\u0142 si\u0119. Stany Zjednoczone, kt\u00f3re mia\u0142y w perspektywie konflikt ze Zwi\u0105zkiem Radzieckim, nie wypu\u015bci\u0142y z r\u0119ki \u017cadnego naukowca, kt\u00f3ry m\u00f3g\u0142 si\u0119 przys\u0142u\u017cy\u0107 do rozwoju ich potencja\u0142u militarnego. Bez wzgl\u0119du na jego przesz\u0142o\u015b\u0107. Nie by\u0142o czasu do stracenia, dlatego ju\u017c w czerwcu 1945 w ramach operacji Paperclip Wernher von Braun wraz ze wsp\u00f3\u0142pracownikami zosta\u0142 odes\u0142any do Fort Bliss w Teksasie. W \u015blad za nimi pow\u0119drowa\u0142o 150 przej\u0119tych przez amerykan\u00f3w rakiet V-2. Dosy\u0107 szybko, bo ju\u017c 16 stycznia 1946 roku, na poligonie w White Sands w Nowym Meksyku przeprowadzono pierwsze testy ogniowe niemieckiej broni odwetowej. Pomimo pewnych problem\u00f3w z celno\u015bci\u0105 (jedna z rakiet spad\u0142a na terytorium Meksyku), testy przeprowadzano sukcesywnie a\u017c do 1949 roku, kiedy pociski po prostu si\u0119 sko\u0144czy\u0142y.<\/p>\n Welcome to Huntsville, the Rocket City<\/b><\/p>\n Start rakiety Saturn I skonstruowanej przez Wernhera von Brauna fot. NASA\/Wikimedia Commons<\/em><\/p>\n<\/div>\n Rok p\u00f3\u017aniej zesp\u00f3\u0142 Wernhera von Brauna zosta\u0142 skierowany do niewielkiego miasta Huntsville w Alabamie, gdzie uczestniczy\u0142 w projektowaniu pocisk\u00f3w balistycznych \u015bredniego zasi\u0119gu Redstone, na bazie kt\u00f3rych skonstruowano Jupitera C. Rakieta ta 31 stycznia 1958 roku wynios\u0142a na orbit\u0119 Explorera 1 – pierwszego ameryka\u0144skiego satelit\u0119. Nie uprzedzajmy jednak fakt\u00f3w. W Huntsville, kt\u00f3re za spraw\u0105 przemys\u0142u zbrojeniowego z czasem zaczyna\u0142o si\u0119 dynamicznie rozrasta\u0107 i zdoby\u0142o przydomek Rocket City, von Braun po\u015bwi\u0119ca\u0142 swoj\u0105 uwag\u0119 nie tylko konstruowaniu, ale r\u00f3wnie\u017c popularyzowaniu idei lot\u00f3w kosmicznych. Walnie przyczyni\u0142 si\u0119 do zorganizowania pierwszego Sympozjum Lot\u00f3w Kosmicznych w 1951 roku w Nowym Jorku, w kt\u00f3rym uczestniczy\u0142a \u00f3wczesna \u015bmietanka naukowa oraz – na co ju\u017c wtedy k\u0142ad\u0142 du\u017cy nacisk – liczni przedstawiciele prasy.<\/p>\n Najciekawsze prace naukowe zosta\u0142y opublikowanej w kolejnym roku w specjalnym wydaniu magazynu „Collier” pod zbiorczym tytu\u0142em „Cz\u0142owiek nied\u0142ugo podbije kosmos”. Tekst, kt\u00f3ry zamie\u015bci\u0142 tam Wernher von Braun, z fantastycznymi ilustracjami statk\u00f3w kosmicznych, planami budowy stacji orbitalnej i skolonizowania Ksi\u0119\u017cyca, pobudzi\u0142 wyobra\u017ani\u0119 Amerykan\u00f3w. W programach „Tomorrowland” produkcji Walta Disneya niemiecki uczony z pasj\u0105 pokazywa\u0142, \u017ce kosmos jest bli\u017cej ni\u017c si\u0119 wydaje. Poczucie to, szczeg\u00f3lnie po wystrzeleniu pierwszego sztucznego satelity Ziemi przez Zwi\u0105zek Radziecki, by\u0142o w Ameryce na wag\u0119 z\u0142ota. Minorowych nastroj\u00f3w nie poprawi\u0142a nawet wspomniana misja Explorera 1, kt\u00f3ry w odr\u00f3\u017cnieniu od Sputnika dokona\u0142 prze\u0142omowego odkrycia, dowodz\u0105c istnienia tzw. radiacyjnego pasa Van Allena. Kolejny wielki sukces von Brauna – wyniesienie na orbit\u0119 dw\u00f3ch astronaut\u00f3w podr\u00f3\u017cuj\u0105cych rakiet\u0105 Redstone w ramach projektu Merkury, r\u00f3wnie\u017c odby\u0142o si\u0119 w cieniu radzieckiego sukcesu Jurija Gagarina.<\/p>\n Saturn V i program Apollo<\/b><\/p>\n Wernher von Braun i jego zesp\u00f3\u0142 nie zamierzali si\u0119 jednak poddawa\u0107. W 1960 r. wraz z transferem do utworzonej dwa lata wcze\u015bniej Narodowej Agencji Aeronautyki i Przestrzeni Kosmiczne (NASA), ju\u017c po przyznaniu obywatelstwa jako pe\u0142noprawny Amerykanin, von Braun rozpocz\u0105\u0142 prac\u0119 w Marshall Space Center w Huntsville. Jako jego pierwszy dyrektor kontynuowa\u0142 rozw\u00f3j projektu budowy rakiety, kt\u00f3ra mia\u0142a wynie\u015b\u0107 cz\u0142owieka na Ksi\u0119\u017cyc w programie Apollo, og\u0142oszonym przez Johna Kennedy’ego podczas przem\u00f3wienia w Kongresie w 1961 roku. Cel ten potwierdzi\u0142 w s\u0142ynnym przem\u00f3wieniu na Uniwersytecie Rice, zwracaj\u0105c si\u0119 po\u015brednio w kierunku ZSRR: „(…) oczy \u015bwiata skierowane s\u0105 teraz w kosmos – ku Ksi\u0119\u017cycowi i dalszym planetom. Przyrzekli\u015bmy sobie, \u017ce nie b\u0119dzie nad nim panowa\u0107 wroga flaga podboju, lecz sztandar wolno\u015bci i pokoju”. Wernher von Braun mia\u0142 pom\u00f3c w realizacji tego ambitnego zadania. Ca\u0142e jego \u017cycie zmierza\u0142o do tego momentu.<\/p>\n Maj\u0105c przed oczami – dos\u0142ownie i w przeno\u015bni – cel misji Apollo, von Braun rozpocz\u0105\u0142 prace nad Saturnem I, najwi\u0119ksz\u0105 rakiet\u0105 jak\u0105 kiedykolwiek zbudowano. W 1966 roku Saturn IB dostarczy\u0142 l\u0105downik Apollo na orbit\u0119 oko\u0142oziemsk\u0105 aby po licznych poprawkach, ogromny Saturn V w 1969 wyni\u00f3s\u0142 za\u0142og\u0119 Apollo 11 na powierzchni\u0119 Srebrnego Globu. Von Braun powiedzia\u0142 kiedy\u015b, \u017ce rakieta uwolni cz\u0142owieka z kajdan grawitacji, kt\u00f3re przykuwaj\u0105 go do tej planety. A kiedy ten dzie\u0144 nadejdzie, „otworz\u0105 si\u0119 przed nim bramy do nieba”. By\u0107 mo\u017ce o tym w\u0142a\u015bnie my\u015bla\u0142, kiedy Neil Armstrong stawia\u0142 pierwsze kroki na Ksi\u0119\u017cycu. Kiedy Wernher von Braun wr\u00f3ci\u0142 do Hunstville, uradowani mieszka\u0144cy wnosili go na r\u0119kach, a transparenty g\u0142osi\u0142y „Teraz zabierz nas na Marsa!”. W ramach uznania od prezydenta otrzyma\u0142 Medal za Wybitn\u0105 S\u0142u\u017cb\u0119, jedno z najwa\u017cniejszych odznacze\u0144 przyznawanych w USA, a 16 marca 1970 zosta\u0142 zast\u0119pc\u0105 dyrektora NASA ds. planowania. By\u0142 to ju\u017c jednak okres, w kt\u00f3rym kolejne loty na Ksi\u0119\u017cyc nie budzi\u0142y tak wielkiego zainteresowania, a von Braun by\u0107 mo\u017ce \u017c\u0105dny nowych wyzwa\u0144, po dw\u00f3ch latach zdecydowa\u0142 si\u0119 na wyjazd do Waszyngtonu, gdzie obj\u0105\u0142 stanowisko wiceprezesa w firmie lotniczej Fairchild Industries.<\/p>\n R\u0119ka Stw\u00f3rcy<\/b><\/p>\n Kiedy wyje\u017cd\u017ca\u0142 z miasta jako jego honorowy obywatel, m\u00f3wi\u0142 na po\u017cegnanie: „Wszyscy zdajemy sobie spraw\u0119, \u017ce pierwsze l\u0105dowanie na Ksi\u0119\u017cycu by\u0142o wydarzeniem, po kt\u00f3rym ci\u0119\u017cko b\u0119dzie zrobi\u0107 co\u015b r\u00f3wnie spektakularnego. Jest tylko jeden Ksi\u0119\u017cyc i obawiam si\u0119, \u017ce w nadchodz\u0105cych latach nie b\u0119dziemy w stanie tego l\u0105dowania przy\u0107mi\u0107. Kiedy zainteresowanie programem kosmicznym b\u0119dzie male\u0107, musimy jednak zrobi\u0107 wszystko, aby technologi\u0119, kt\u00f3re przy tym powsta\u0142a, wykorzysta\u0107 w codziennym \u017cyciu, do rozwoju ludzko\u015bci”. By\u0107 mo\u017ce w\u0142a\u015bnie w tych s\u0142owach w ca\u0142ej pe\u0142ni objawi\u0142 si\u0119 pragmatyzm Wernher von Brauna.<\/p>\n Cho\u0107 nigdy nie polecia\u0142 w kosmos, to za jego spraw\u0105 po raz pierwszy opu\u015bcili\u015bmy orbit\u0119 oko\u0142oziemsk\u0105. Czas wy\u015bcigu i prze\u0142omu powoli si\u0119 jednak ko\u0144czy\u0142, a z wyprodukowanej technologii trzeba by\u0142o zrobi\u0107 u\u017cytek. Nied\u0142ugo po swoim wyje\u017adzie dowiedzia\u0142 si\u0119, \u017ce zdiagnozowano u niego raka, mimo tego pracowa\u0142 i nadal popularyzowa\u0142 wiedz\u0119 o programach kosmicznych. „Niekt\u00f3rzy m\u00f3wi\u0105, \u017ce dzi\u0119ki temu teleskopowi b\u0119dziemy umieli zajrze\u0107 daleko w g\u0142\u0105b kosmosu, \u017ce dostrze\u017cemy r\u0119k\u0119 Stw\u00f3rcy” – m\u00f3wi\u0142 o planach budowy Hubble’a, pracuj\u0105c na emeryturze w Fairchild. Siwy, wyra\u017anie szczuplejszy przez walk\u0119 z chorob\u0105, ale nadal z b\u0142yskiem w oku. Dr. Wernher von Braun zmar\u0142 po nieudanej operacji 16 czerwca 1977 w Alexandrii w stanie Virginia. Do dzi\u015b posta\u0107 konstruktora V-2 i Saturna V jest jedn\u0105 z najbardziej kontrowersyjnych figur w historii nauki.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":" W histori\u0119 rakiet od samego pocz\u0105tku wpisany by\u0142 tragiczny paradoks. Z jednej strony symbolizowa\u0142y post\u0119p technologiczny i odwieczne marzenie cz\u0142owieka o dosi\u0119gni\u0119ciu kosmosu, z drugiej wykorzystywane jako bro\u0144 – przynosi\u0142y \u015bmier\u0107. Takie te\u017c by\u0142o \u017cycie Wernera von Brauna – zawieszone pomi\u0119dzy programem Apollo a V-2 – „cudown\u0105 broni\u0105” Hitlera. Jednym z najwi\u0119kszych osi\u0105gni\u0119\u0107 ludzko\u015bci, a zbrodni\u0105. Von Braun sam do ko\u0144ca twierdzi\u0142, \u017ce wszystko co robi\u0142, mia\u0142o go przybli\u017ca\u0107 do gwiazd. Pytanie, czy mo\u017cna zmierza\u0107 do nich po trupach? „Ludzie w XVI i XVII wieku s\u0105dzili, \u017ce aby posi\u0105\u015b\u0107 kontrol\u0119 nad \u015bwiatem, trzeba kontrolowa\u0107 morza i oceany. Tak i my dzisiaj, aby kontrolowa\u0107 Ziemi\u0119, musimy mie\u0107 w\u0142adanie nad przestrzeni\u0105 kosmiczn\u0105, kt\u00f3ra j\u0105 otacza” – m\u00f3wi\u0142 Wernher von Braun pod koniec lat 50. do ameryka\u0144skich polityk\u00f3w, przekonuj\u0105c ich do rozpocz\u0119cia misji za\u0142ogowej na Ksi\u0119\u017cyc. Jeszcze kilkana\u015bcie lat wcze\u015bniej jako Sturmbannf\u00fchrer SS…<\/p>\n","protected":false},"author":1,"featured_media":1193,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[177],"tags":[348,347,346,345],"class_list":["post-1192","post","type-post","status-publish","format-standard","has-post-thumbnail","hentry","category-historia-2","tag-apollo-11","tag-satunr-v","tag-v2","tag-wernher-von-braun"],"yoast_head":"\n