Branża gier komputerowych to obecnie gałąź rozrywki warta ponad 100 mld dolarów rocznie. Samych graczy na świecie jest ponad 2,4 mld, największe tytuły sprzedają się natomiast w nakładach 200 mln egzemplarzy. Gdzieś w tym wszystkim potężna działka to gry o II wojnie światowej, które dla wielu młodych ludzi zastępują podręczniki historii.

Smutna prawda jest taka, że w tym świecie jako Polacy właściwie nie istniejemy. Najbardziej zyskowny tytuł historyczny ostatnich lat „Call of Duty: WWII”, początek wojny umiejscawia w Paryżu. W dodatku (DLC) o ruchach oporu pt. „Resistance”, również główną rolę odgrywa stolica Francji, w której powstanie owszem, wybuchło, ale w momencie, w którym amerykanie byli na rogatkach miasta, a Niemcy w rozsypce. Możemy zagrać również jako członek czeskiego ruchu oporu podczas zamachu na Reinharda Heydricha w Pradze, który wygląda niczym bitwa o Stalingrad oraz jako powstaniec (?) w… Wilczym Szańcu w trakcie zamachu na Hitlera. Największego powstania, tego, które w 1944 r. wybuchło w Warszawie, po prostu nie ma. Zamiast tego dodano kilka mundurów Armii Krajowej, które wyglądają jak z bazaru, ale zestawiono je z taką samą lub większą ilością dodatków, w które można przebrać naszego żołnierza pochodzących od powstańców z Włoch, Holandii, Węgier, Czech czy Francji. Jakby cokolwiek w skali można było tutaj ze sobą porównać.